KÂZIM KARABEKİR

1882 yılında İstanbul'da doğdu. 1902’de Harp Okulu'nu teğmen, 1905’te Harp Akademisi’ni kurmay yüzbaşı olarak bitirdi. 3’üncü Ordu emrinde kurmay stajı ile başlayan görevi daha sonraları değişik birliklerde devam etti. 1912’de binbaşı olan Karabekir, Balkan Harbi'ne katılarak, 1913’te Edirne savunmasında Bulgarlara esir düştü. Aynı yıl içinde barış sonrası esaretten döndü. Zarar ve ziyan  tespit komisyonunda görevlendirildi. Birinci Dünya Harbi'nin (1914-1918) değişik cephe ve karargâhlarında önemli görevler üstlendi. 1914’te yarbaylığa, 1915’te albaylığa yükseldi. 1917’de 1’inci Kafkas Kolordu Komutanlığına atandı, bu görevde iken 1918’de tümgeneralliğe yükseldi. 14’üncü ve 15’inci Kolordu Komutanlığı görevlerinden sonra 1920’de korgeneral oldu.

İstiklal Harbi'nde Doğu Cephesi Komutanı olarak görev aldı. 1923’te Doğu Cephesi Komutanlığının lağvedilmesi üzerine 1’inci Ordu Müfettişliğine atanmakla beraber aynı zamanda milletvekili olduğundan TBMM'nin kararı ile izinli sayıldı. 1924’te Ordu Müfettişliği görevinden istifa eden Karabekir, 1927’ye kadar milletvekilliği görevine devam etti. Bu devre muhalif Terakki Perver Cumhuriyet Partisi'nin liderliğini yaptı. 5 Aralık 1927’de askerliği bırakıp milletvekilliğini seçtiği için birinci ferikliğe yükseltilerek emekliye sevk edildi. Sivil yaşamında TBMM'nin 1’inci ve 2’nci dönem Edirne, 4’üncü ile 7’nci dönem İstanbul milletvekili olarak görev aldı.  1946-1948’de TBMM Başkanlığı yaptı. Harp, Altın, Liyakat ve İstiklal Madalyaları bulunan Kâzım Karabekir, 25 Ocak 1948’de vefat etmiştir.

•   Devlet Mezarlığı Müdürlüğüne Defnedilenlerin Özgeçmişi, Milli Savunma Bakanlığı, 30 Ağustos 1988, Ankara.